hayat sudan sebeplerle uydurduğum bahanelerden ibaret. sıradan dertler, kendi çapında eğlenmeler. anlık mutlulukların üzerine sıradan dertlerin yükleri biniyor. bir kuş gördüğümde uçmayı değil, kuş beyinli olabilmeyi diliyorum. çünkü aklın ne kadar çok çalışırsa o kadar çok yoruyor bedenini.
raporlu bir deli olmak istiyorum, sorumluluklar ağırkaştıkça. ürettiğim bahaneler, geciktirdiğim planlar hayatı ertelememe sebep oluyor.
çocukluğu o kadar sevmişim ki çocukken, şimdi üzerime geliyor geçen yaşların olgunluğu.
hayal kırıklıkları geçen yaşlarımı ikiyle çarpıyor, sanki her kırılış daha çok olgunlaştırırken ruhumun yaşını sorumlulukları büyütüyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder