22.9.10

konuşursam ağlarım diye sustum.

Uzun süredir yazmıyordum.
Uzun süredir bu kadar çaresiz bu kadar sözsüz bu kadar suskun olmamıştım.
Nereye ne yazıcağımı bilmediğimden burdayım.
Canımın canı okadar acıyor ki suan da; gözümü kırpmak için bile yumduğumda içim sızlıyor.
Elbette Allah'dan gelene söylenecek tek söz bile yok ama insan üzülmeden alamıyor kendini.
ben böyleysem o nasıldır kimbilir. elimden gelmiyor hiç bir şey...